ഒരു വെള്ളരിപ്രാവ്

                                അവളൊരു വെള്ളരിപ്രാവുപോലെ 

                                വെളുത്ത വെള്ളാരം കല്ലുപോലെ 

                                വെണ്‍മ നിറഞ്ഞൊഴുകും  നിലാവ് പോലെ 

                                അരിമണി കൊത്തി പറുക്കി 

                               ചിറകുകള്‍ രാകി   മിനുക്കി ഒതുക്കി 

                               കുറുങ്ങി കുറുങ്ങി പാറി പറക്കുവോള്‍ 

                               മിഴികളില്‍ പതിയുന്ന മന്ദഹാസങ്ങളും 

                               ഇതള്‍വിടര്‍ന്നാടുന്ന വര്‍ണ പുഷപ്പങ്ങളും 

                               കണ്‍നിറയെ കണ്ടു ഹൃദയം തുടിച്ചവള്‍ 

                              ഇന്നിതാ അരികത്തു തെളിയുന്ന നിഴലും ഭയന്ന് 

                              വാടിയ സുര്യകാന്തി  പൂവ് പോലെ 

                              കാല്‍മുട്ടുകളില്‍ താടിതാങ്ങി കുനിഞ്ഞ് 

                              കണ്ണുകലങ്ങിചുവന്നേകയായി 

                              മൌനമായ്  മുടിയുമഴിച്ചിട്ടിരിപ്പൂ 

                              പിന്നെ തലയുയര്‍ത്തി കണ്ണുകള്‍ തുടച്ച് 

                              പ്രാണന്റെ പ്രാണനാം പ്രാണനാഥനോട് 

                              പറയുവാന്‍ വാക്കുകള്‍ മനസ്സില്‍ കുറിച്ചിട്ടു 

                              പോവുക നീയീ കണ്ണുകളില്‍ നിന്നും 

                              കാണാമറയത്തേക്കെങ്ങോ  മറയുക 

                             ഇല്ല നിനക്കായി പങ്കുവയ്ക്കുവാന്‍ 

                             ഒരു തരി ഹൃദയത്തിന്‍ തുണ്ടുപോലുമീ 

                             നീറുന്ന നെഞ്ചക കൂടിനുള്ളില്‍ 

                              ഉള്ളതോ കാമവെറി പൂണ്ടതാം കൊക്കുകള്‍ 

                             നുറുക്കിയ വ്രണങ്ങള്‍ പഴുത്ത നാറ്റവും 

                             നീര്‍ച്ചാലുപോല്‍ വരണ്ട കണ്ണുനീര്‍ പാടുകളും 

                            ഒരു നിമിഷ നേരത്തെ നിര്‍വൃതി പുല്‍കുവാന്‍ 

                             കഴുകജന്മങ്ങള്‍തന്‍  നിണമൊഴുകി വരണ്ട കൊക്കിനാല്‍ 

                            പിഞ്ചിളം ഹൃദയങ്ങള്‍ കൊത്തിനുറുങ്ങുമ്പോള്‍ 

                            മാംസ കൊതിയന്‍മാര്‍ ആര്‍ത്തിപൂണ്ടലറുമ്പോള്‍ 

                            തിരയുമോ നിങ്ങളാ മനസ്സാക്ഷിയെ 

                            എവിടെയോ മാഞ്ഞോരാ മൂകസ്സാക്ഷിയെ

                            തിരയുമോ നിങ്ങളാ മനസ്സാക്ഷിയെ 

                            എവിടെയോ മാഞ്ഞൊരാ മൂകസ്സാക്ഷിയെ....

                             തിരയുമോ.................തിരയുമോ ....................

                                                **************

ചിത്രശലഭം

                                 ഇന്നെന്റെ വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തൊടിയിലെ

                                 മന്ദാര  മൊട്ടുകള്‍ ഇതളണിഞ്ഞു

                                 തെച്ചിയും ചെമ്പക ചില്ലയും മുല്ലയും

                                 പിച്ചക ച്ചെടികളും പൂത്തുലഞ്ഞു

                                 ഇനിയുമിതെന്തിത്ര താമസം ശലഭമേ

                                 ചിറകടിച്ചിതിലേ പറന്നുവരാന്‍

                                 ഇവിടെ ഈ ഞാനുമീ ചെടികളും പുക്കളും

                                 നിന്നെയും കാത്തങ്ങിരിക്കയല്ലോ

                                 ദുരെയാ പച്ചില ചില്ലകള്‍ക്കിടയിലൂ -

                                 -ടൂര്‍ന്നിടും ഇളവെയില്‍ രശ്മികളെ

                                 കണ്ടുവോ പലനിറം ചാലിച്ചൊരഴകുമായ്

                                 ഒഴുകുന്നൊരാ ചിത്രശലഭത്തിനെ

                                 മെല്ലെ എന്‍ കവിളിലൂടുരസിടും തെന്നലേ

                                 തേടുമോ നീ എന്റെ സ്നേഹിതനെ

                                 മിഴികളില്‍ ആനന്ദ  മധുരം നിറച്ചങ്ങു

                                 തേന്‍നുണഞ്ഞൊഴുകുന്ന സൗന്ദര്യമേ

                                 കണ്ടു കൊതി തീര്‍ന്നതിന്‍ മുമ്പേ മറഞ്ഞ-

                                 -നിന്‍ ആയുസ്സിതെന്തിത്ര   തുച്ഛമായി

                                 കണ്ണൊന്നു തെറ്റിയ നേരത്ത് വായുവില്‍

                                 തെന്നി മാഞ്ഞെങ്ങോ മറഞ്ഞു പോയീ

                                 ഇന്നുമെന്‍ മിഴികളില്‍ നനവു പടര്‍ത്തി നീ

                                 ദൂരത്തിലെങ്ങോ മറഞ്ഞിരിപ്പൂ

                                 ഇന്നുമീ തൊടിയിലെ പൂവിലും ഇലയിലും

                                 നിന്നെയും കാത്തെന്റെ മനസ്സിരിപ്പൂ ....

                                  നിന്നെയും കാത്തെന്റെ മനസ്സിരിപ്പൂ....

                                                            ********************

പറയാതെ.. അറിയാതെ..

                                പുലരി വെണ്‍ കതിരുമായ്  വന്നിടുമ്പോള്‍
                                ഇതള് വിടര്‍ത്തുന്ന പൊന്നാമ്പലേ
                                ഇള വെയിലേറ്റൊന്നു നീരാടിടും
                                നേരത്ത് നീ എത്ര സുന്ദരിയായ്
                                മോഹമുണര്‍ത്തുന്ന  മോഹിനിയായ്
                                ഒരുകൊച്ച് കാറ്റിന്റെ കയ്യിലേന്തി
                                ചിന്നി ചിതറി നിന്‍ ചിരിയുതിര്‍ക്കെ
                                ഏതോ നിഗൂഢമാം ഒരു സ്വകാര്യം
                                പറയാതെ പറയാതെ വിങ്ങി വിങ്ങി
                               ഹൃദയത്തിനുള്ളില്‍ ഒതുക്കിടുന്നു
                               പറയുവാന്‍ ആവില്ല ആ രഹസ്യം
                               പറയാതെ നീയൊന്നറിഞ്ഞിടുമോ
                               പതിയെ പതംവച്ചരികില്‍ വന്നെന്‍
                               കൈകളില്‍ മുറുകെ പിടിച്ചിടുമോ
                              കണ്ണുനീര്‍ ഒഴുകിയ പാടുകള്‍ മായ്ച്ചെന്റെ-
                             -കവിളിലൊരു തരിവെട്ടമായിടുമോ...
                              കവിളിലൊരു തരിവെട്ടമായിടുമോ...

                                                                **********

കോലം കെട്ടല്‍

കുങ്കുമ വര്‍ണം വിതറിയ മാനം
നിന്‍  മൃദു   മധുര മനോഹര ഹാസം
എന്തിനു വെറുതെ മാച്ചുകളഞ്ഞീ-
-ചുണ്ടില്‍ നിറയെ ചായം പൂശി
ചെമ്പക മൊട്ടിന്‍ ഗന്ധമൊടഴകായി-
-തുളസി കതിരിന്‍ വ്രതശുദ്ധിയുമായ്
എള്ളിന്‍ കരിനിറമൊത്തൊരു കേശം
വാടി വരണ്ടൊരു വൈക്കോലായി
പൊന്നിന്‍ പാദസരലയ മേളം
തരിവളയിളകും കള കള ശബ്ദം
നിന്‍ കളമൊഴിതന്‍ മധുരിത നാദം
എല്ലാം എന്തെ പോയി മറഞ്ഞു
പൊന്‍കതിരണിയും നെല്‍ച്ചെടി പോലെ
സുന്ദര കോമള കാന്തിത ദേഹം
മഞ്ഞ കരതന്‍ ചേലയണിഞ്ഞൊരു
മഞ്ഞ കുറിതന്‍ ശോഭയുമായി
ചന്തം നിറനിറയൊഴുകും രൂപം
കണ്ണില്‍ വന്നു പതിഞ്ഞൊരു നേരം
വൃന്ദാവനമായി തീരും ഹൃദയം
കൈകള്‍ വിറക്കും നെഞ്ചു പിടക്കും
ഒരു  മൃദു വാക്ക്  മൊഴിഞ്ഞീടാനായ്
തൊണ്ടവരണ്ടീ മനസ് പിടക്കും
കാമം തെല്ലിട തീണ്ടാതുള്ളോരു
സ്നേഹം നിറയും  പ്രേമമതൊഴുകും
കാലം മാറി കോലം മാറി
ഇറുകിയ വസ്ത്ര മണിഞ്ഞൊരു ദേഹ-
-ത്തടിവടിവൊക്കെ നിറഞ്ഞു കിടപ്പൂ
കാണാനെന്തൊരു ലജ്ജയിതളവില്‍
കാണിച്ചിടുവാന്‍ നാണമതില്ലേ
ദേവതയായി വിളങ്ങിയ നിന്‍ തിരു
രൂപമിതെന്തേ കോലം കെട്ടു
 പുലികള്‍ ഇറങ്ങി നടപ്പു ചുറ്റും
കഴുകന്‍ കൊക്കുകള്‍ ഉന്നമളപ്പൂ
കൊത്തി വലിക്കും പിച്ചി ചീന്തും
രക്ഷിച്ചിടണേ ശിവ ശിവ ശംഭോ.
              *********

വിടവാങ്ങലുകള്‍

കടലിലേക്ക്‌ നോക്കാം 

ഓരോരോ തിരമാലയും ഓരോരോ ജീവിതങ്ങള്‍ 

ചിലവ ശാന്തമായവ ചിലവ ആര്‍ത്ത് ഇരമ്പുന്നവ 

അവസാനം തീരത്ത് അടിയേണ്ടവ 

പിന്‍വാങ്ങാന്‍ വിധിക്കപെടുന്നവ

വേറെ ഒരുവഴിയുമില്ല 

 പക്ഷെ

അവ വന്നു തഴുകിയ പാദങ്ങള്‍ കുളിരണിഞ്ഞിരിക്കാം.

അവയെ കണ്ടുരസിച്ച കണ്ണുകളില്‍ ശാന്തി നിറഞ്ഞിരിക്കാം

അവയുടെ ഇമ്പമുള്ള ഇരമ്പല്‍ പലരും കാതോര്‍ത്തിരിന്നിരിക്കാം. 

എങ്കിലും ഒരു നിമിഷനേരത്തിനപ്പുറം

ഒന്നൊന്നായ്‌ പിന്‍വാങ്ങുന്നുവല്ലോ

ഇനിയും ഒരു തിരിച്ചുവരവില്ലാതെ

പിന്നോട്ട്  പിന്നോട്ട് 

അനന്തമായ നീലിമയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് 

ഒരുവേള തിരിഞ്ഞോന്നു നോക്കി വിട പറയുവാന്‍പോലും ആകാതെ.