ലളിതമായ കവിതകള്‍

പറഞ്ഞതില്ലൊരു വേള പോലും ഞാൻ
മമ ഹൃത്തിൽ പനിനീർ ദളങ്ങൾ പോൽ
സൂക്ഷിച്ച പ്രണയത്തെ..

അനുരാഗ സുരഭില മാനസം
നിൻമനം അറിയുന്നതുണ്ടെന്നു
മിഥ്യാ ധരിച്ചു ഞാൻ.

അകലുന്നുവോ മേലെ നീല വിഹായുസ്സിൽ
മാഞ്ഞു പോകുന്നൊരു പൗർണ്ണമി  പോലെ നീ.

അവിരാമം അലകൾപോൽ അകതളിർ പൊതിയുന്നു
 അഗ്നിപോൾ എരിയുന്നു പ്രണയാർദ്രമൊരു നോവ്

ഇന്നിതു വൈകിയ  വേളയാണെങ്കിലും
ഒന്നു ഞാൻ നിൻ കരം കവരട്ടെ എൻ പ്രിയേ..

പറയാതെ മനസ്സിലൊളിപ്പിച്ചതൊക്കെയും
ഒന്നു ഞാൻ നിൻകാതിൽ മോഴിയട്ടെയെൻ  പ്രിയേ..